علوم اجتماعی
شکوه جمالی زواره؛ غلامرضا منشئی؛ محمدعلی نادی
چکیده
هدف: یکی ازمسائل مهم ومخرب درنظام آموزش عالی رفتارهای ناکارامد اساتید دانشگاه میباشد که کمتر موردتوجه قرارگرفته وتاکنون معیار عینی جامعی برای بررسی آن طراحی نشده است. لذا هدف این مطالعه تدوین، رواسازی و اعتباریابی پرسشنامه ای جهت بررسی رفتارهای ناکارآمد اساتید دانشگاه‌ها بود.روش: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه اماری ...
بیشتر
هدف: یکی ازمسائل مهم ومخرب درنظام آموزش عالی رفتارهای ناکارامد اساتید دانشگاه میباشد که کمتر موردتوجه قرارگرفته وتاکنون معیار عینی جامعی برای بررسی آن طراحی نشده است. لذا هدف این مطالعه تدوین، رواسازی و اعتباریابی پرسشنامه ای جهت بررسی رفتارهای ناکارآمد اساتید دانشگاه‌ها بود.روش: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه اماری شامل همه اعضای هیأت‌علمی پنج دانشگاه شهرتهران(شامل دانشگاه تهران، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه خوارزمی، دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه تربیت مدرس) در سال تحصیلی 99-1398 بود که123 نفر از آنها با روش نمونه‌گیری در دسترس بعنوان گروه نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق‌ساخته رفتارهای ناکارآمد اساتید دانشگاه‌ها با 64 گویه در سه عامل آموزشی (با 3 مولفه)، پژوهشی (با 4 مولفه) و ارتباطی (با 5 مولفه) بود. داده‌ها با روش‌های نسبت روایی محتوایی، شاخص روایی محتوایی و تحلیل عاملی اکتشافی در نرم‌افزارهای SPSS و Smart-PLS تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نسبت روایی محتوایی و شاخص روایی محتوایی را برای هر سه عامل آموزشی، پژوهشی و ارتباطی و مولفه‌های هر یک از آنها بالاتر از 80/0 نشان داد. همچنین، نتایج تحلیل عاملی اکتشافی برای رفتارهای ناکارآمد اساتید دانشگاه‌ها سه عامل و12مولفه رانشان داد ؛ به‌طوری که عامل اول یعنی عامل آموزشی 3 مولفه، عامل دوم یعنی عامل پژوهشی 4 مولفه و عامل سوم یعنی عامل ارتباطی 5 مولفه رابه خود اختصاص دادند. نتایج، بار عاملی بالاتر از 60/0 و پایایی کرونباخ و ترکیبی بالاتر از 70/0 را برای همه موارد نشان داد. علاوه بر آن، مقادیر R2 برای همه عامل‌ها و مولفه‌ها بالاتر از 50/0 و شاخص GOF برابر با 43/0 به‌دست آمد که حاکی از برازش مناسب مدل بود. مدل رفتارهای ناکارآمد اساتید دانشگاه‌ها در حالت‌های بار عاملی و آزمون تی ترسیم شد که بر اساس آن، رفتارهای ناکارآمد اساتید دانشگاه‌ها بر عامل‌های آموزشی، پژوهشی و ارتباطی و هر عامل بر مولفه‌های آن به دلیل آماره تی بالاتر از 96/1 اثر معنادار داشت.نتیجه‌گیری: پرسشنامه پژوهش حاضر، ابزاری روا و پایا برای سنجش رفتارهای ناکارآمد اساتید دانشگاهی میباشد. بنابراین، مدیران و مسئولان دانشگاهی می‌توانند درسنجش میزان رفتارهای ناکارآمد اساتید تحت نظارت خود به منظور طراحی برنامه‌های پیشگیرانه یا کاهش دهنده این رفتارها ازآن بهره ببرند.
